God het alles in ses dae gemaak
en op die sewende dag gerus. (Gen 2:2)
En toe Adam die eerste keer ontwaak,
het sy lewe begin met ‘n rus!
Adam het hom nie aan die opdrag gesteur
en so is die rus vir ewig versteur…
Uit Egipte se slawerny
het God sy volk uitgelei.
In die woestyn van sy wonders bewus, (Heb 3:11)
was hulle oppad na ‘n land van rus. (Deut 12:10)
Die Israeliete kon die rus nie binnegaan.
Die boodskap om hier te verstaan:
Hulle het God se almag nie vertrou (Heb 3:18, Ps 95, Num 14:11)
en moes dit vir veertig jaar berou!
In die woestyn moes hulle weer
van vooraf rus se lesse leer:
Die tien gebooie se sabbatswet (Ex 20, Deut 5)
het werk op die rusdag belet.
Prakties was hierdie les
dubbeld die manna op dag ses.
Elke sewe jaar moes die lande rus
en die volk van hul afhanklikheid bewus. (Lev 25:21-24)
Die sesde jaar se oes so groot,
dat daar genoeg was vir jaar sewe se brood.
Na veertig jaar was die straf verby
en Josua het die volk in rus ingelei. (Heb 4:8, Jos 14:15 Jos 11:23 21:44)
Van al ons sonde so bewus,
het Hy by ons in ‘n krip kom rus.
Die boodskap wat in jou kop moet draai:
Kom na my toe jy wat uitgeput is en oorlaai!
Ek sal jou rus gee dat jy kan begeer,
my sagte juk en om van My te leer!
Jy sal rus kry vir jou gemoed,
want ek sal vir jou sondes boet! (Mat 11:25-29).
Op die Sabbat is hy gekruisig vir elke daad.
My God, my God, waarom het U my verlaat?
Ek kry hier geen rus, (Ps 22:2,3)
Ek word met asyn gesus!
Jesus het so vooruit gegaan
en op die eerste dag opgestaan.
Hy het daarna opgevaar
en werk aan ons rusplek daar.
Bedags nie ‘n lig soos die son.
Snags die maan nie ‘n bron.
Jou son en maan is die Heer,
‘n ewige rus om Hom te eer! (Jes 60:19-20 en Op 21:23)
… maar as jy nie op Sy almag vertrou,
gaan jy dit vir ewig berou!
Leave a Reply